Przedruki |
Przedruki
Punktualizm w perspektywie I. Lakatosa kryteriów postępu i degeneracji programu badawczego (2004)
Przedruk z: Przegląd Filozoficzny - Nowa Seria 2004, t. 13, nr 3 (51), s. 55-64.
Ostatnia modyfikacja: 6 grudnia 2004 r.
Streszczenie:
Teoria przerywanej równowagi (punktualizm) powstała ok. 30 lat temu jako próba zneutralizowania paleontologicznych kłopotów darwinowskiej i neodarwinowskiej teorii ewolucji. Zapis kopalny nie dokumentuje w wystarczającym stopniu postulowanych przez ewolucjonistów przejść między różnymi formami organizmów żywych. Fakt ten teoria przerywanej równowagi tłumaczy odwołując się do idei, że ewolucja zachodzi rzadko kiedy, ale za to szybko, na małym obszarze i podlega jej ograniczona liczba organizmów. Dlatego trudno znajdować tzw. ogniwa pośrednie. Teoria ta nie przewiduje jednak żadnych nieznanych dotąd nowych faktów. Autor opisaną sytuację poddaje ocenie z pubku widzenia metodologii naukowych programów badawczych Imre Lakatosa. Jeśli punktualizm jest kolejnym etapem rowoju ewolucjonizmu, to program ten znalazł się w fazie degeneracyjnej.
Data wstawienia tekstu na stronę: 1 lipca 2004 r.